Historia szkoły

We wrześniu 1936 roku z inicjatywy mieszkańców Pionek, Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego powołało Prywatne Koedukacyjne Gimnazjum Zrzeszenia Rodzicielskiego. Na początku gimnazjum mieściło się w budynku przy ulicy Kolejowej, jednak już w następnym roku zostało ono przeniesione do budynku Szkoły Powszechnej nr 2 przy ulicy Jana Kochanowskiego i pozostało tam aż do wybuchu wojny.
Gimnazjum podlegało Ministerstwu Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Do szkoły przyjmowano młodzież po ukończeniu VI klasy szkoły powszechnej, warunkiem przyjęcia było zdanie egzaminu wstępnego, za który uczniowie płacili 10 zł, a opłata za rok nauki wynosiła 40 zł. Pierwszym dyrektorem gimnazjum był Mieczysław Kozar - Słobudzki, który w latach dwudziestych zasłynął jako autor muzyki do piosenek żołnierskich między innymi „Żołnierska dola", „Wieczorny apel", „Białe róże", czy też „My, Pierwsza Brygada".
Z chwilą wybuchu wojny działalność szkoły została zawieszona, część nauczycieli opuściła Pionki. Ci, którzy pozostali do końca okupacji prowadzili tajne nauczanie. Mimo działań wojennych gimnazjum już w październiku 1939 roku wznowiło działalność.
W okresie tym szkołę reprezentował jej dyrektor Theodosius Hlibowicki, a jej nazwę zamieniono na Prywatne Koedukacyjne Gimnazjum w Pionkach. 5 stycznia 1940 roku Urząd Gubernatora Dystryktu Radomskiego przesłał do władz starostwa pismo, w którym poinformował, iż Niemcy wydali nakaz zamknięcia szkoły. W tej sytuacji rozpoczęły działalność tajne komplety. Pracę w tajnym nauczaniu podjęli nauczyciele miejscowego gimnazjum, w tym późniejsza dyrektorka pani Władysława Wrońska, a ich dyrektorem został Stefan Wasilewski. Lekcje odbywały się trzy razy w tygodniu w domach prywatnych w Pionkach lub Suskowoli. Nauka na tajnych kompletach trwała do wyzwolenia Pionek, to jest do 15 stycznia 1945 roku.

Po wyzwoleniu uczniowie tajnych kompletów przeszli do szkoły średniej ogólnokształcącej, która została reaktywowana w lutym 1945 roku pod nazwą Prywatne Koedukacyjne Gimnazjum i Liceum im. Zrzeszenia Rodzicielskiego. Uczniowie rozpoczęli naukę w budynku przy ulicy Kolejowej.
1.IX.1949 roku szkoła została przejęta przez państwo i otrzymała nazwę „Państwowa Szkoła Ogólnokształcąca Stopnia Licealnego w Pionkach powiat Kozienice".
8.X.1952 roku Liceum zostało przeniesione do budynku Szkoły Podstawowej nr 2 przy ulicy Jana Kochanowskiego. Tam szkoła mieściła się do 1954 roku. Był to najtrudniejszy okres w historii szkoły. Złe warunki lokalowe spowodowały, że zajęcia odbywały się w godzinach popołudniowych od 13.30 do 20.00. W tej sytuacji dyrekcja szkoły wraz z Komitetem Rodzicielskim rozpoczęła starania o wybudowanie nowego budynku dla potrzeb Liceum.
Jesienią 1955 roku zakończono budowę szkoły przy ulicy Aleje Lipowe 23. Uroczyste przekazanie budynku odbyło się 1.IX.1955 roku z udziałem przedstawicieli Kuratorium, władz wojewódzkich, powiatowych, miejskich.
2.I.1967 roku decyzją Kuratorium w Kielcach szkoła otrzymała nazwę Liceum Ogólnokształcące w Pionkach. 1.IX.1972 roku szkoła otrzymała imię Marii Dąbrowskiej.
W związku z nadaniem imienia Komitet Rodzicielski ufundował szkole sztandar i tablice ku czci patronki. Uroczystości nadania sztandaru odbyły się 6.X.1972 roku w rocznicę urodzin patronki Marii Dąbrowskiej w miejscowej hali sportowej.

Liceum było i jest kuźnią talentów, wykształciło wielu wybitnych naukowców, lekarzy, prawników... Mimo ukierunkowania ogólnokształcącego dzięki wybitnym profesorom i decyzjom władz oświatowych w roku szkolnym 1972/73 udało się stworzyć klasy profilowane matematyczno - fizyczne i biologiczno - chemiczne.

We wrześniu 1973 r. szkoła otrzymała stary barak. Z pozyskanego z rozbiórki materiału wzniesiono szkolny budynek gospodarczy. Rozpoczęto także budowę boiska sportowego. W pracach przy rozbiórce i budowie boiska wiele godzin przepracowali społecznie uczniowie szkoły. W roku szkolnym 1973/74 powstała pracownia geograficzna i laboratorium językowe. W następnych latach zorganizowano pracownię historyczną oraz dwie pracownie polonistyczne w salach nr 13 i 16. W powstaniu i wyposażeniu pracowni bardzo duży udział mieli rodzice uczniów naszej szkoły. W roku szkolnym 1987/88 Zakład Doświadczalny „Chemimetal" w Pionkach zmodernizował laboratorium językowe oraz przyczynił się do urządzenia w naszej szkole pracowni komputerowej.
W sierpniu 2000 r. wymieniono w szkole wszystkie okna. We wrześniu tego samego roku dokonano modernizacji szkolnej kotłowni. Ze środków przeznaczonych na ochronę środowiska wymieniono piec ciepłowniczy z węglowego na gazowy, wymieniono większość grzejników w szkole. W styczniu 2001 r. dokonano kompleksowego remontu łazienek na pierwszym piętrze. W lipcu i sierpniu 2001 r. wykonano termomodernizację budynku szkolnego. Wyremontowano dach i wykonano nową elewację. We wrześniu 2001 r. powstała nowa pracownia komputerowa, wyposażona w nowoczesne komputery podłączone do internetu. Z dawnej czytelni biblioteki szkolnej powstała czytelnia multimedialna. Powiększono maleńkie pomieszczenie czytelni, łącząc bibliotekę z pracownią historyczną, jednocześnie remontując magazyn i wypożyczalnię. Pracownia historyczna została przeniesiona do sali nr 5 (dawnej pracowni j. francuskiego), a pracownia językowa powstała w zlikwidowanej pracowni zajęć technicznych.

W listopadzie 2004 r. przeprowadzono remont łazienki i pomieszczeń socjalnych na parterze, utworzono gabinet wicedyrektora.
W czasie wakacji 2005 roku wyremontowano wejście i przedsionki do szkoły, ułożono płytki na parterze. W listopadzie wyremontowano łazienkę na drugim piętrze.
W maju 2006 r. pracownia komputerowa została wyposażona w nowe komputery. Jesienią 2006 r. zostało zmodernizowane otoczenie wokół szkoły (ułożono kostkę na placu szkolnym i chodniku przed ogrodzeniem szkolnym, wymieniono oświetlenie wokół szkoły). Przeprowadzona została naprawa i malowanie ogrodzenia.
7 października 2006 r. odbyły się uroczystości związane z Jubileuszem 70-lecia szkoły. Z tej okazji odprawiona została uroczysta msza święta w intencji byłych i obecnych pracowników szkoły, rodziców, uczniów i absolwentów. Następnie licznie zgromadzone grono gości wzięło udział w akademii, po czym wszyscy udali się na „spotkania po latach", aby powspominać i zwiedzić szkołę.
W roku szkolnym 2006/2007 podjęto starania o budowę hali sportowej wraz z zapleczem sanitarnym i szatnią. W listopadzie 2007 r. uzyskano pozwolenie na budowę. Niestety budowa hali zatrzymała się na etapie planów i marzeń, ale za to w 2010 roku wybudowane zostało nowoczesne boisko wielofunkcyjne, które 9 listopada 2010. zostało uroczyście otwarte i oddane do użytku. W następnym roku wymieniono dach na budynku szkoły, a latem 2012 roku wyremontowano budynek gospodarczy i wygospodarowano w nim pomieszczenia na zaplecze sportowe.

W 2016r. Liceum Ogólnokształcące im. Marii Dąbrowskiej w Pionkach obchodziło 80-lecie swojego istnienia. Główne uroczystości jubileuszowe odbyły się 1 października i zainicjowała je msza święta w kościele NMP Królowej Polski w Pionkach. Podczas nabożeństwa kazanie wygłosił absolwent liceum, naczelny kapelan ZHP, ksiądz Wojciech Jurkowski.
Po złożeniu kwiatów na grobach zmarłych nauczycieli i absolwentów, odbyły się spotkania w murach szkoły. Uczestnicy wykonali pamiątkowe zdjęcie, zwiedzali wystawy okolicznościowe, odnajdywali się na fotografiach i wspominali szkolne lata. Radościom i wzruszeniom nie było końca. A ponieważ jubileusz 80-lecia to dębowa rocznica, to z tej okazji zasadzony został dąb pamięci. Dodatkowo na terenie placówki umieszczono kapsułę czasu ze świadectwami najlepszych uczniów, aktualnym wydaniem gazety i dziennikiem lekcyjnym. Kapsuła ma zostać otwarta na 100-lecie liceum. Dla uczczenia rocznicy wydana została również monografia szkoły. Oficjalna część uroczystości odbyła się w Centrum Aktywności Lokalnej i zgromadziła liczne grono oficjalnych gości, nauczycieli, byłych i obecnych pracowników, absolwentów i przyjaciół LO. Dyrektor liceum, pani Ewa Glegoła, dziękowała i otrzymywała podziękowania – szkoła została uhonorowana medalem Zasłużony dla Powiatu Radomskiego.

Zebrani wysłuchali wykładu o historii placówki, który wygłosił absolwent LO, profesor Marek Wierzbicki. Piękne emocje wzbudził koncert w wykonaniu uczniów Ogólniaka. Cała sala bawiła się z artystami, tańcząc i śpiewając.

Na urodzinach jubilatki nie zabrakło tortu, a zwieńczeniem spotkania był Bal Absolwentów. Jubileusz przywołał wspomnienia o wydarzeniach, ludziach i miejscach, które tworząc piękną przeszłość, wpływają na teraźniejszość i kształtują przyszłość.